son 15 gün icerisinde Parise gittim , toplantıya katıldım, geldim , iki tane proje yazdım, iki tanesine fena halde yardım ettim, kendim yazsam da o kadar uğrasırdım gercekten. Mülakata girdim, kazandım, kayıt yaptırdım, milyon tane evrak toparladım. tam 5 kez elcilige gittim. tam 8 kez toplantı yaptım, milyonlarca dakika telefonla konuştum, onlarca maile yanıt verdim. hava cok pis sıcak oldu, bayılmak üzere oluverdim pek cok kez.yılmadım usanmadım ama Dublini heyecan ettim.ne de iyi ettim, ne de cok sonuna kadar hakettim. dısarıdan bakınca hala 45 kilo ama icimde fazladan bir sevincle once ıstanbula cevirdim yüzümü. sahane ıstanbul, yıl oldu yasamadım oyle güzel anlar. bin yıllık tatil yapmısım gibi huzurlu ve kuşlar ucurarak omuzlarımdan solugu alıverdim Dublinde.
bu yazıyı cok kısa tutacağım ne yazık ki, belki diğerlerini de. fakat bu kez bu seyahatimi not etmek istiyorum. bundan sonra belki bir iki tane daha, ondan sonra sanırım eskisi kadar cok seyahet etmeyeceğim ( evet işimle ilgili bazı radikal kararlar alabilirim).
dublinin kuzeyinde bir öğrenci kampüsünde kalıyorum. buna çok benzer bir apartman dairesinde Finlandiya'da kalmıstım. bu olayı seviyorum, bir evin gibi hissetme hali, bir sıcaklık. tabi bu benim algılayış bicimim. ben nereye gitsem mutluyum o da ayrı bir konu tabi :))
burada ingilizce yazıldığı gibi okunuyor arkadaşlar. bus ( bas diye okunan otobüs kelimesi) , bildiğimiz bus diye söyleniyor. Take away tayk away diye, hahahahahaha, bu duyuşlar gerçekten komik.
hala bir metro görmedim, habire otobüse biniyoruz. paristeki metro travmasından sonra dısarıda olmak guzel bir his .
sahane bir odam var. agaclar neredeyse odama girecek. ve hafif bir yağmur yağıyor su an. sakin sessiz, icime doğru sanki.
hava soğuk, soğuyacak gibi.
icim sıcak ama, harika bir kahve alıp, azcık kitap okuyacağım.
hepinize kocaman öpücük!
eylemlerim devam edecek :)
xo, xo,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder