Hakikat Aşkla

Yalnız hakikattir güzel olan, sadece odur sevilmeye değer demiş Boileau.

Hakikat üzerine konuşmanın incelikli, koyu kahveli, güneşli mi güneşli bir yanı vardır. Ne kadar konuşursan o kadar şenlenir. Ve şenlendikçe sen, içkiyi fazla kaçırmış bir şarapçı gibi, gecesi başka sabahı başka dert olur insana. O fark edişin elidir, önce bir yanağına, sonra diğerine vuran...

Hakikat aşk ile sararsa seni...Derin bir kuyu gibidir,  içine doğru çektikçe derinliği artan... O derinlikte çiçek bahçeleri de görebilirsin, zehirli mızraklar da.

Hakikatini sev, sarıl ona.

Çiçeklerini yeşertmeye, ya da köreltmeye mızraklarını..

 ihtiyacın olan inanç orada...

Öyle ise, kendi kuyunda derin kal, kendi kuyunda  azade.