12 Ağustos 2011, en son blogumun tarihi değil sadece, ayrıca önemli bir tarih benim için. son kez bir telefon görüşmesi yapıp, önce parmaklarımla delete tuşuna basıp numarasını ve sonra nasıl yaptıysam içime dönüp minnacık bir hamle ile kırıntıları temizlediğim tarih.

o son şiiri ise, kendime ders olsun diye yayınladım! ders olsun ki, kimse değişmezdi! ders olsun ki, kişi yaptıkları kadardı, aslında ifade ettiği değildi... aslında üzüntüsünü çok önceden yaşadığımdı üstelik, ve ders olsun ki bana, sakin de kalsam, çok sevsem de üstelik, hak ettiğim bu değildi!
şimdi sesim bağırmaktan kısık, ve ben artık hiç konuşmak istemeyen bir kadınım. öyle çok konuşmak istemeyen ki.. sen bir daha benim sesimi asla duyamazsın!