Yaşamın kıyısı bir bakışımdan diğerine doğru yön değiştirecek kudreti kendisinde bulduğunda, kokusu yayılır içimde çiçeklerin. En güzel çiçek bedenimde en harika kokan değil, düşünceme en çok yakışandır.
Düşlerim olmasa, düşer giderim derin karanlıklara.
Etrafım hangi duyguda olduğunu hiç bilemeden yaşlanacağım eşyalarla dolu, eşya ile ben, uzaklaşırken sevgimizden, ben masanın altında kalırdım, düşlerim olmasa.
Adını gizlediğim hiç birşey yok. Her ne ise, her kim ise buyur etmek soframa, boynumun borcudur. Kalemini alıp gelen, kendi resmini kendi çizer. Kılıcını alıp gelenin koparıp attığı kendi elleri.
Dün kaybolmadı, dün geç kaldı. Dünlerim olmasa çoktan düşmüştüm derin karanlıklara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder